Israel, hnam dangte êntu tûr

1“Aw thliarkârte u, ka thu ngaithla ula, hla tak ata mi tinte u, ngaithla bawk rawh u: Lalpa chuan chhûl aṭang rêngin mi ko va; ka nu pum chhûng aṭang rêngin ka hming a lo sawi tawh a. 2Ka kâ hi khandaih hriam tak angin a siam a, a kutah chuan mi thukru a; thal nawh tlêt varah mi siam a, a thal bâwmah chuan mi khung tlat a. 3Tin, ka hnênah, ‘Nang chu ka chhiahhlawh i ni a, Israela, chawimawia ka awmna tûra chu i ni,’ a ti a. 4Kei erawh chuan, ‘A thlâwn maiin ka thawk rim a, engmahlovah leh boruak maiah ka tha ka sêng a; nimahsela, matheilovin ka chunga rorêlna tûr chu Lalpa hnênah a ni a awm ni, mi rulhna tûr pawh chu ka Pathian hnênah a ni a awm ni,’ ka ti a.
5“Tin, tûnah chuan Lalpa, Jakob-ho a hnêna hruai leh nân leh, Israel-ho a hnêna hruai khâwma an awm nân, a chhiahhlawha awm tûra chhûl aṭanga mi dintu chuan a sawi a (Lalpa mit hmuhin mi zahawm ka ni si a, ka Pathian chu ka chakna a lo ni ta bawk a): 6a ni, ani chuan, ‘Jakob-ho hnamte tundin nân leh Israel-ho zînga humhimate chu awmtîr leh nâna ka chhiahhlawha i awm hi thil tê tak tê a la ni; Jentailte tiêngtuah ka ruat bawk ang che, kâwlkil thlenga ka chhandamtua i awm theihna tûrin,’” a ti a. 7Lalpa, Israel-ho tlantu leh an Mi Thianghlima chuan, mite hmusita, hnamho ten riauva, rorêltute chhiahhlawh hnênah chuan heti hian a ti: “Lalpa rinawma, Israel-ho Mi Thianghlima, nangmah thlangtu avâng khân lalten an hmu ang a, an tho vang; mi liante pawhin chibai an bûk ang,” tiin.

Jerusalem tundin leh

8-9Lalpa chuan heti hian a ti, “Hun lâwmawmah ka ngaithla chia, chhandamna niah ka ṭanpui che; mi tângte hnênah, ‘Chhuak rawh u,’ thima awmte hnênah, ‘Lo lang rawh u,’ tia, ram tungding tûr leh, rochan ram ṭiau tawh hnute anniho chu luahtîr tûrin ka humhim chein, mite thuthlung atân ka ruat ang che. Kawngahte chuan an ei zêl ang a, tlâng sâng kawlh vel vul zawng zawngahte chuan an tlatna hmun chu a awm ang. 10An rilṭâmin an tuihâl lo vang a, lumin a tihrehawmin niin a em hek lo vang; anmahni khawngaihtu chuan a hruai dâwn si a, tuihna kiang ngeiahte chuan a hruai dâwn a ni. 11Tichuan, ka tlâng zawng zawng chu kawngah ka siam ang a, ka lamliante chu tihsânin a awm bawk ang. 12En teh, sâwngte saw hla tak aṭangin an lo kal dâwn saw; en teh, sâwngte saw hmâr lam aṭang te, thlang lam aṭang tein an lo kal dâwn saw; sâwngte saw Sinim ram aṭangin an lo kal dâwn saw.” 13Aw vânte u, hlim takin zai rawh u; aw leilung, hlim takin awm rawh; aw tlângte u, hla sa chhuak phut rawh u! Lalpa chuan a mite chu a thlamuan si a, mi, hrehawm tuarte pawh chu a khawngaih dâwn a ni.
14Nimahsela, Zion chuan, “Jehovan mi kalsan a, Lalpan mi theihnghilh ta,” a ti a. 15“Hmeichhiain a fapa, a rîla rah chu, khawngaih lohna tûrin a fa, a hnute hne lai chu a theihnghilh thei em ni? Thei e, chûngte chuan an theihnghilh a ni thei e; nimahsela, kei chuan ka theihnghilh lo vang che. 16En teh, ka kutphahahte hian ka ziak che hi; i kulh bangte chu ka hmaah a awm reng a ni. 17I fate chu an hmanhmawh ang a; nangmah tiboraltute leh nangmah tichhetute chuan an kal bosan ang che.
18“Dâk la, i mit lên vêl la, en rawh; hêng zawng zawng hi an inkhâwm a, i hnênah an lo kal a nih hi. Ka nunna chhâlin. ‘Nang chuan cheimawina inbel angin hêngho hi i inbelin, mo a inhrêng angin hêngho hian i inhrêng ngei ang,’ ” Lalpan a ti. 19“I hmun chhia leh ṭiau hnute leh i ram tihboral hnu thu-ah zawng, tûnah chuan a awmate tân i tê lutuk ngei ngei dâwn tawh si a, nangmah lemtute kha hla takah an awm dâwn tawh a ni. 20I fa hloh hnua i fa neih lehte chuan, ‘Hmun hi ka tân a tê lutuk a; ka awmna tûrin hmun mi pe rawh,’ tiin i beng hriatah an la sawi ang. 21Tichuan, nangin i rilruin, ‘Hêngho hi tuin nge mi hrinsak ni le, ka fate ka hloh va, mahni maia sala vâk vâk ka ni si a? Tichuan, hêngho hi tuin nge tiseilian ni le? Ngai teh, keimah chauhva hnutchhiahin ka awm si a; hêngho hi khawiah nge an lo awm ni le?’ i ti ang,” tiin.
22Lalpa PATHIAN chuan heti hian a ti: “Ngai teh, hnam tin tân ka kut ka pharin, mi tin tân ka chhinchhiahna ka târ chhuak ang; tichuan, i fapate chu a pawma pawmin i hnênah an rawn hruai ang a, i fanute pawh an kokia chhuanga rawn hruaiin an awm ang. 23Lalte chu i fate pawmtupa an ni ang a, an lalnute pawh chu i fate pawmtunu an ni ang; anni chuan hmaia lei siin chibai an bûk ang chia, i kea vaivut chu an liak ang; tichuan, kei hi Lalpaka ni tih i hre mai ang, mi nghâktute chu mualphovin an awm lo vang.”
24Râllâkte chu mi chak tak lakah chhuhsaka awmin, mi hlauhawm salte chu chhanchhuahin an awm dâwn em ni? 25Lalpa chuan heti hian a ti: “Dâwn e a! Mi chak tak salte meuh pawh chhanchhuahin an awm ang a; mi hlauhawm râllâkte chu chhuhsakin an awm ang; nangmah dotu chu ka do dâwn si a, i fate pawh ka chhandam dâwn a ni. 26Tin, nangmah hnehchhiahtute chu anmahni sa ka eitîr ang a, uain thlum rui angin anmahni thisenin an rui ang. Tichuan, mi zawng zawngin, kei Lalpa hi nangmah chhandamtu leh nangmah tlantu, Jakob-ho Mi Chaka chu ka ni tih an hria ang,” tiin.