Juda ram mite tuar tûr

1Tin, Lalpa chuan ka hnênah heti hian a ti a: “Mosia leh Samuela chu ka hmaah lo ding mah se, ka thinlungin he mite lam hi a hawi chuang lo vang. Ka hmuh phâk lohvah hnawt chhuak la, kal bo rawh se!2Tin, ‘Khawiah nge kan kal ang?’ tia an zawh che chuan an hnênah heti hian i ti tûr a ni:
‘Heti hian Lalpa chuan a ti:
“Thihna pual chu thihnaah;
khandaih pual chu khandaihah;
ṭâmpui pual chu ṭampuiah;
sal tânna pual chu sal tânnaah.” ’
3“Thil chi li ka ruatsak ang,” tih hi Lalpathuchhuak a ni, “Tihlum tûrin khandaih, pet sawm tûrin ui, ei zo leh tiral tûrin chunglêng sava leh ramsa kawlhte. 4Juda lal, Hezekia fapa Manasean Jerusalem-a a thiltih avângin, lei lalram zawng zawngte zînga vawrh lân vawrh lânah ka siam ang.
5“Tuin nge khawngaih ang che, aw Jerusalem?
Tuin nge lungngaihpui ang che?
I awm dân zâwt tûrin tu nge lo pêng ang le?
6Nangin mi paihthla a,
i hnungtawlh zêl a ni,”
Tih hi Lalpa thuchhuak a ni.
“Chutichuan, dimdawi che hi ka ning a,
I chungah ka kut ka lek a,
ka tiboral che a ni.
7Ram puma kulh kawngkâahte chuan
ṭawm thennain anmahni ka thian a.
Fa lu hlohvin ka siam a,
ka mite ka tiboral a;
An awm dân an lamlêt loh avângin.
8Tuipui kama ṭiauvaivut aia tamin an hmeithaite ka tipung a,
Chhûn laiah râlkai tawhte chungah tichhetu ka thlen a,
Manganna leh thil râpthlâk ka tlâktîr thut a.
9Lu sarih hringtu chu a chau va, a zal dêr a;
Chhûn a nih laiin a ni a liam ta a,
A mualphovin a hming a chhia a.
Tin, a la awmte chu an hmêlmate kutah
Khandaiha thah tûrin ka pe ang,”
tih hi Lalpa thuchhuak a ni.

Pathian hnênah Jeremia a phunnawi

10Ka nu, ram pum puia nghirnghotu leh hnialkalhtua mi lo hring hi ka chung a va pik êm! Ka pûktîr lo va, ka pûksak hek lo; mahse, an zain ânchhia mi lawh tho si. 11Lalpa chuan, “Tihtakmeuhvah chuan thil ṭha atân ka tinghet ang che; tihtakmeuhvah chuan chhiatna ni leh hrehawm niah hmêlma chu i hnênah kut ka dawhtîr ang,” a ti a.
12“Miin thîr, hmâr lama thîr leh ngên chu a titliak thei dâwn em ni? 13I sualna zawng zawng avâng hian i sum leh pai leh i ro thilte chu, man lovin râllâk atân ka pe ang, i ram tluanin. 14Ram i hriat ngai lohvah chuan i hmêlmate rawng ka bâwltîr ang che. Ka thinrim avângin mei i chunga mût tûr chu a alh chhuak ta si a,” a ti a.
15Nangin i hria e, aw Lalpa;
Mi hre reng la, mi kan ang che,
Mi tiduhdahtute chungah phuba mi lâksak ang che.
I dimdawina hi keiin boral phah lo ila;
Nangmah avânga hmingchhiat
hlawh ka ni tih hria ang che.
16I thute chu tihlan a ni a, ka ei a,
I thute chu ka tân lâwmna leh ka thinlung hlimna a ni;
Aw Lalpa, sipaihote Pathian,
i hming kan pu ta si a.
17Nuamsip bâwltuteho zîngah ka tel
lo va, ka hlimpui hek lo;
Nangma kut vângin a fâlin ka ṭhu a,
Lungnih lohnain mi tikhat si a.
18Engati nge ka nâ a reh theih lohva,
Ka hliam a dam theih loh,
tihdam duh lo ang mai hian?
Ka lakah kawrte bum hmang tui
kang ṭhîn ang hi a ni dâwn em ni?
19Chutichuan, Lalpa chuan heti hian a ti:
“I inlamlêt chuan ngai ka awhtîr ang chia,
Ka hmaah i ding leh ang;
Thil tlâktlailo ata thil hlu hlîr i sawi chhuah chuan,
Keima kam châng i ni ang.
Anni chuan i lam lo hawi sela,
Nang erawh chuan an lam i hawi tûr a ni lo.
20He mite lakah hi chuan ngên kulh
bangah ka siam ang chia;
An bei ang chia; mahse, an hneh lo vang che,
Chhandam tûr leh chhanchhuak tûr chein
I hnênah ka awm si a,”
tih hi Lalpa thuchhuak a ni.
21“Mi suaksualte kut ata ka chhanchhuak ang chia,
Mi nunrâwngte hûm beh ata ka tichhuak ang che.”